Dehb, Otizm & Zorbalık
9 Ekim 2016-Pazartesi
Gelişimsel Gecikme & Dehb
Gelişimsel Gecikme & Dehb
Ulusal Sağlık Enstitüsünden Dr. Philip Shaw ve ekibi 234 DEHB’li çocuğu 231 normal gelişen çocukla karşılaştırmıştır. Araştırmacılar her birinin beynini 10 yaşından 17 yaşına kadar dört defa taramışlardır. Araştırmaları Biological Psychiatry’de yayınlanmıştır.
Shaw özellikle beyin zarının yüzey alanıyla ilgilidir—beynin en dışını oluşturan katlı gri doku ve çocuklukta nasıl geliştiği. Tarama sonuçlarına göre DEHB olan çocuklarda frontal korteksin gelişimi gecikmektedir. Frontal korteks dürtüselliği ve dikkati kontrol etmede kilit oyuncudur.
Araştırmacıların bulgularına göre normal gelişen çocuklarda sağ alın korteksi maksimum alanına yarısına ortalama 12,7 senede ulaşmaktadır. Ama DEHB olan çocuklar aynı noktaya 14,6 senede ulaşmaktadır, bu da neredeyse 2 senelik bir gecikme demektir.
Ulusal Akıl Sağlığı Enstitüsünden Philip Shaw, “Zarsal gelişimin diğer bileşenleri de geciktiğine göre, bu demek oluyor ki DEHB’de beynin hareketleri ve dikkati yöneten kısımları daha geç gelişiyor” demiştir.
Shaw’ın buluşu bu gecikmenin sebeplerinin bulunmasına ve beynin gelişim zamanını kontrol eden muhtemel bir gen bağlantısının keşfedilmesine yardımı dokunabilecektir.
Araştırma başka sorular da ortaya koymaktadır; eğer DEHB yalnızca bir gelişimsel gecikmeyse, neden çocukların %65-75’i bunu yetişkinliğe taşımaktadırlar? Ya tamamıyla gelişimsel gecikme değildir ya da bu gecikme beynin uzun vadede işleyişini etkilemektedir. Gelişimsel gecikmeyle hiçbir ilgisi olmayabilir, tamamıyla bambaşka bir beyin yapısı olması da mümkündür. Bu esnada ne yapılabilir? Bizim önerimiz sahip olduğunuz beyni güçlendirmektir. Kapasitenizi en yükseğe çıkarmanızdır. Hayatınızı optimize etmenizdir:
Daha fazla bilgi: Makalenin adı, “Development of Cortical Surface Area and Gyrification in Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder” yazarları Philip Shaw, Meaghan Malek, Bethany Watson, Wendy Sharp, Alan Evans, and Deanna Greenstein ( doi: 10.1016/j.biopsych.2012.01.031 ). Makalenin bulunduğu yer: Biological Psychiatry, Cilt 72, Sayı 3 (August 1, 2012).
